استرس

(ورس یک)

صفرتاصد وجودم پره استرس
یه فکر تو سرم میگه بهش برس
از همیشه وحشی ترم
روح زخمی با یه جسم بی حس

فشار زیادی متحملم
واسه همینه زود از کوره درمیرم
گاهی حتی باخودم درگیرم
هنو قفل رفتارای بدم میشم

شایدهیشکی نی درکت کنه
همینه هرکی میاد میخواد ترکت کنه
تنهایی اما قلبت پره
تموم لحظه هات پر از دلهره

اینا میشه عقده میشه بیرحمی
باهمه تو جنگی باهمه تواخمی
حتی خوبیاشون میشه بی تاثیر
کل روز وشبت میشه توهین وتخریب

(کوروس)

من از خودم دلگیرم
ازاین دنیا سیرم
بین این همه کینه ونفرت
فقط تو رو میبینم

(ورس دو)

حق میدم توام بترسی
از این آدمی که همش میکنه تهدید
آخه روزام همش سیاهه
یه شکل مسخره رو دور تکراره

من از خودم زده شدم
از اخلاقای تندم خسته شدم
رسیدم به ته خط از چشت افتادم
شاید فک کنی یه بی وجدانم

منم خواستم خوش باشم
بگردم بخندم بیخیال باشم
اما وقتی زیادی بفهمی
به خودت بیای یه ژنرال دردی

پیله میشی دور افکارت
به چپ میگیری می پیچی پی کارت
این وضعیت تغییر میخواد
سبک زندگیت دیگه توضیح نمیخواد