دانلود آهنگ جدید سهراب به نام آدم + همراه با متن موزیک

دانلود آهنگ جدید سهراب به نام آدم + به همراه متن آهنگ

Download New Music By Sohrab - Adam

منم بودم پسرک بازیگوش ناخلف
در درونه این آدمک که در این جهان تنها بود
همه اینه سایه بودن اونم اینه بادها بود
انگاری که جسمی نبود تنش توی خاکها بود
تولدی بینه مردمانی بی عاطفه پوچ خالی
همه پی لقمه ایی نون اما توی جیب خالی

دانلود آهنگ آدم از سهراب با کیفیت اورجینال

یه رو بدب یه رو خوب
یه رودخونه پر خون
ماهی شده خوده غول
آبی نی که بده جون
آنی میشه روز به روز
همه چیتون رو به مود
اون موقع ست که روبه روت
دیده میشه کلی دود
سیاریی توی گور
بینه تاریکیو نور
حیواناتی لای نون
خورده میشن با یه دوغ
آفتاب زده لبه بوم
منم زیر سایبون
تو فکر یه راه دور
حتی توی خوابمون
ایراد داره کارمون
چه برسه تو دنیایی پر از دزد و پاسبون
امشب کمه شاممون
اینه وضع حالمون
گشنه کشته واسه پول چون خشکه پشته آرزوش
رفته کل آبروش اینه راه آب جوب
هدف چیه زمین یا که آسمون
ساختنه یه راه شیری از وسط شهرتون
یا که با پا له کردنه مردومانه خوبتون
میشه بگی ما چی هستیم واستون
آدم یا که برده یا یه بی پناه با جونون

تا بدونی بنده نشی یه میله ی سرده پر زندانه یه نرده
که توش نفسامون بنده

حسادتو اثارتو اثابت شلاق روی جسارته جعماعت
داد جراحتو بدم جنازتو دادن تحویله این جامعت
الان انتها خاتمست ،

یعنی سرآغازه راه من
تا بسازم تا راه برم نابلد حتی با غلط تا ابد رپ کنمو
ذره ذره درد های آخرم
بیشتر از دردهای بی شمار مادرم
با قلم کنم حکاکی رو تنو روحو باورم
که خدا بودو مادرم یاورم
اگر من مستم و دیوانه و کافرم
گر رخ تو دیدمو منم به سمته تو آمدم
رسیدم به قله و حالا به دنبالِ بالمم

کورس

عجب زمانه ایی عجب بهانه ایی دادی به من تا بگویم تو که در آن خزانه ایی
چه میدانی کودکانه گرسنه ایی / سربازانه فرارایی دردو بلا یا که از آن خرابه ایی / دار ودا نهادایی
با روح خود خدای خود در مسیره امواجو موج
تاریکیه که نورو کشت
دهان هایی که بسته شد با زورو موشت
پشته هر آن چه آرزوست نا امید از بودنه توست

ورس۲

منم بودم پسرک بازیگوش ناخلف
در درونه این آدمک که در این جهان تنها بود
همه اینه سایه بودن اونم اینه بادها بود
انگاری که جسمی نبود تنش توی خاکها بود
تولدی بینه مردمانی بی عاطفه پوچ خالی
همه پی لقمه ایی نون اما توی جیب خالی

ولی امروز اون روزیه که میشکونه مرزارو
با عقیده بی عقیده میشنویم از دفترش این حرفهارو

تا که به ما بگه دردهاشو
دارو بدیم یا که ببندیم این زخم هاشو

اینم بگم تنها ترم در آخرم
یه آدمم روی زمین به دنبالِ یه آدمم

نوازش باد بود در آغوش خواب بود
به یکباره صبح شد پلکه منم باز شد
سفره پر از نان بود استکانم چای بود
زندگی آغاز شد پسرک آزاد شد و قصه ها تمام شد