یادته گدی فقط منه دلم جا خوته
(یادت هست گفته بودی در دلم فقط جای توست)
ایر بمیرمم دلم با خونه
(اگر بمیرم هم دلم باخود توست)

باور نکردم حرف تونه
(من حرف تو را باور نکردم)

تو رهدی
(تو رفتی)
آخرش زیدی به ریشه م توری
(و با رفتنت بر ریشه من تبر زدی )
مندمه وا غم تو
( ماندم با غم تو)

زخوم نداروم خوری
(از خودم نیز بیخبرم)

بار غمه به شون وندم
(بار غم را بر دوش انداختم)

اما دل ز تیاتو نکندم
(اما از چشمانت دل نکندم)

بوین بعد تو دی مو نیخندم
(ببین بعد از تو دیگر نمی‌خندم)

تو نرو . دل نکن
(تو نرو و دل نکن)

ترنه بورم خدا خس ادونه
(مو طلایی من خدا خودش خوب میداند)
دلم سی یه سیلت چنو نیمه جونه
(دلم برای نگاه تو نیمه جان مانده)

نشسته ز داغ تو دمدال ایخونه
(نشسته از داغ تو اشعار غمگین می خواند)
تو نرو دل نکن
(تو نرو دل نکن)

خیلی وقته دلم تنگ اوی سیت
(خیلی وقت است که دلتنگ توام)

گلم کی ایابو ببینم گل ریت
(گلم کی میشود گل روی تو را ببینم)

بچینم کلوسی ز او برف تشنیت
(از سفید گلوی مثل برف تو کرفس بچینم)
تو نرو دل نکن
(تو نرو دل نکن)

دل کندی ،سهم مو وابی غم و در به دری
(دل کندی، سهم من از رفتن تو غم و دربدری است)

ری ولاتِ دل مو
(روی شهر دل من)

غم ایکشه اور تری
(غم ابر باران زا کشیده است)

بیو ز نو بکن بنگم
(بیا دوباره صدایم کن)

ببین بعد تو زرد اوی رنگم
(ببین بعد از تو رنگم پریده و زرد است)

گلم دی بکن رو که دلتنگم
(گلم زودتر راه بیفت که دلتنگتم)
تو نرو دل نکن
(تو نرو دل نکن)

ترنه بورم خدا خس ادونه
(مو طلایی من خدا خودش خوب میداند)

دلم سی یه سیلت چنو نیمه جونه
(دلم برای یک نگاه تو چنان نیمه جان مانده)

نشسته ز داغ تو دمدال ایخونه
(نشسته و از داغ تو شعر غمگین میخواند)
تو نرو دل نکن
(تو نرو دل نکن)

خیلی وقته دلم تنگ اوی سیت
(خیلی وقت است دلتنگ توام)

گلم کی ایابو بوینم گل ریت
(گلم کی میشود گل رویت را ببینم)

،بچینم کلوسی ز او برف تشنیت
(بچینم کرفسی از سفیدی برف گلویت)

تو نرو دل نکن
(تو نرو دل نکن)