تنها مثه صبی که آفتاب نیست مهتاب نیست
اشکام خیس کنارت هوای سرد
مجبور شدم تو ماشین بشینم بنویسم
از چیزایی که یاد گرفتم ازت یا دیدم
گفتی منم میرم باورم نشد
تا بهم بیل و دادن گفتن بریز خاک توانم نشد.
رفیقام خانوادم دورم بودن لحظه خدافظی
وقتی داشتی می رفتی تو دلم خواستم یه بار دیگه پاشی
نشد الان ۳ سال گذشت
دیگه بابام کمر صاف نکرد
تنها شدیم همه وقتی رفتی
ماها که بودیم مغزه تعطیل
با حرفات میشدیم تخته تاثیر
نور علمت
من که هر روز حرفاتو می کردم حفظش
تو کارت رقیب نداشتی ولی می گفتی رقیب فرصت نده تو کار
چرا اینقد دلت می سوخت برا مردم ایران
چون خوب بودی ولی زود رفتی
حالا منمو یه سنگ قبر
که می خوام ا خاطراتش بگم
وقتی بچه بودم تو ماشینت عقب پرسیدم
داستانه عشق چیه
گفتی ریلکس هر چی قسمت میشه
وقتی میرفتی مسافرت سوغاتی
می‌شد دلیله اونروز خوشحالی
بزرگ‌تر شدیم فهمیدیم بزرگه فامیل چیه
حالا که پیشه ما نیستی دیگه
قاب عکست تو اتاقم
با اون بیشتر از سنگ قبر حرف دارم
سره کار بودی جدی ترین
برا همین قطب اقتصاد کره خاکی
گفت اجازه ندی با ایران کاری نداریم
محمود گذاشت نمایشگاه و واسه فروش
تو با شوخی چک و کردی فروش
هی گفتی مردم وضع اقتصادی بد میشه
کاری نداشتی به سیاست مثه مغزه من دیگه
تا تونستی زود پاشدی و دیر خوابیدی
تا تونستی محبت کردی بدون بی احترامی
تا تونستی مملکتو کردی اباد
گفتی محکم بمون رو حرفات
الان داری منو میبینی نوشته هربار
میام پیشت بهشته زهرا
پس تو افکارم تنهام نذار بشو راهنما
حس می کردم می گفتی کلیده هستی هست تو دهنه دشمنا
تازه فهمیدم چرا می گفتی به حسن نمیدی به حسین بده
نقطه مشترک حسن و حسین نور بود
نه ازدواج بلکه کلمه نور
توی ۲ جهانه سفیدو سیاه
لازمه واسه رفتن جلو ثانیه به ثانیه
اونی که حرفات و باید می فهمید
فهمید دیگه.
میشه تحت تاثیر دیگه میگیره الهام از حرفات
میسازه دنیای بهتر از الان تا فردا
دوباره تکرار همین مسیر
تا چشمامونو مثه تو ببندیم بریم
بیایم مسافرت مثه قدیم با هم بخندیم
شیر خدا اگه بودی یار علی
چرا باید باشی زیر زمین
مگه حرفت حق نبود مگه حق تلخ نیست
پس مایی که بالاییم چرا بریم سمته دنیای شیرین؟
درسته پول ارزشی نداشت درسته خانواده می شدی فداش
درسته بهترین ایران بودی
همه چیت درست بود اگه نبود بخشیدیم
حالا تویی که درستی چرا نیستی پیشه ما؟
برای ما تلخه ولی شیرینه دنیات
لحظه شماری می کنم برای دیدار