تو رو هر بار که میبینم
دوباره عاشقت میشم
همیشه فکر میکردم
یه روزی لایقت میشم
همیشه باخودم گفتم
نمیشه باورش سخته
همین که عاشقت هستش
خیالم بابتت تخته
تو اون دردی که درمونی
ومن لبریزم از این درد
نمیمونی و میمونه کناره من
شبای سرد
تواین دنیای بی رحمی
امید من نگاهت بود
ولی بخت منم مثل
دوچشمون سیاهت بود
نمیدونم چه حالیه
که پاییز عطر تو داره
اگه ابری بشه حالت
به عشق تو میباره
تو اون دردی که درمونی
ومن لبریزم از این درد
نمیمونی و میمونه کناره من
شبای سرد